Η Βίβλος καταγράφει ότι ο Θεός δημιούργησε στην πραγματικότητα ένα δυνατό, έξυπνο και ένδοξο αγγελικό ον (το κεφάλι όλων των αγγέλων) που ονομαζόταν Εωσφόρος («ο λαμπρός») και ότι ήταν πολύ καλός. Αλλά ο Εωσφόρος είχε μια θέληση με την οποία μπορούσε να αποφασίσει ελεύθερα. Ένα απόσπασμα του Ησαΐα 14 καταγράφει την επιλογή που βρισκόταν μπροστά του.

​

"Πώς έπεσες από τον ουρανό, όμορφο πρωινό αστέρι! Πώς χτυπήθηκες, που χτύπησες όλους τους λαούς! Αλλά σκέφτηκες στην καρδιά σου: "Θέλω να ανέβω στον ουρανό και να υψώσω τον θρόνο μου πάνω από τα αστέρια του Θεού, θέλω Θα κάτσω στο βουνό της συνάθροισης στον μακρινό βορρά, θα ανέβω στα ψηλότερα σύννεφα και θα γίνω σαν τα ψηλότερα.» (Ησαΐας 14:12-14).

​

So as Adam had επίσης ο Εωσφόρος μια επιλογή. Μπορούσε είτε να δεχτεί ότι ο Θεός ήταν Θεός, είτε μπορούσε να επιλέξει να είναι ο Θεός του εαυτού του. Το επαναλαμβανόμενο «Θέλω» δείχνει ότι επέλεξε να αντισταθεί στον Θεό και αυτοανακηρύχτηκε «Ύψιστος». Ένα απόσπασμα στο βιβλίο του Ιεζεκιήλ περιέχει ένα παράλληλο απόσπασμα από την πτώση του Εωσφόρου.

​

«Ήσουν στην Εδέμ, στον κήπο του Θεού... Ήσουν ένα λαμπερό, θωρακισμένο χερουβείμ, και στο άγιο βουνό που σε είχα βάλει. ήσουν θεός και περπατούσες ανάμεσα στις πύρινες πέτρες. Ήσουν άμεμπτος στις πράξεις σου από την ημέρα που δημιουργήθηκες μέχρι που βρέθηκε μέσα σου η ανομία. Τότε σε έδιωξα από το βουνό του Θεού και σε έκοψα, θωρακισμένο χερουβείμ, από τη μέση των πύρινων λίθων. Επειδή η καρδιά σου υψώθηκε, επειδή ήσουν τόσο όμορφη, και χάλασες τη σοφία σου σε όλη σου τη μεγαλοπρέπεια, γι' αυτό σε έριξα στη γη» (Ιεζεκιήλ 28:13-17).

​

Η ομορφιά, η σοφία και η δύναμη του Εωσφόρου - όλα τα καλά πράγματα που είχε δημιουργήσει ο Θεός σε αυτόν - τον οδήγησαν στην υπερηφάνεια. Η περηφάνια του οδήγησε στην εξέγερση και την πτώση του, αλλά δεν έχασε (και έτσι διατήρησε) τη δύναμη και τις ιδιότητες του. Οδηγεί μια κοσμική εξέγερση ενάντια στον δημιουργό του για να δει ποιος θα είναι ο Θεός. Η στρατηγική του ήταν να κάνει την ανθρωπότητα να ενταχθεί -προσπαθώντας να υποκύψει στην ίδια επιλογή που είχε κάνει- να αγαπήσει τον εαυτό του, να γίνει ανεξάρτητη από τον Θεό και να του αντισταθεί. Ο πυρήνας της εξέτασης des Will Adams war το ίδιο με αυτό του Εωσφόρου. ήταν ντυμένος μόνο με άλλη ρόμπα. Και οι δύο επέλεξαν να είναι ο θεός του εαυτού τους. Αυτή ήταν (και είναι) η υπέρτατη πλάνη του Θεού.

​

Γιατί ο Εωσφόρος ξεσηκώθηκε εναντίον του Θεού;

Αλλά γιατί ο Εωσφόρος θέλει να αψηφήσει και να σφετεριστεί την κυριαρχία του παντογνώστη και παντοδύναμου Δημιουργού; Ένα σημαντικό μέρος του να είσαι έξυπνος είναι να ξέρεις αν μπορείς να νικήσεις έναν πιθανό αντίπαλο. Ο Εωσφόρος μπορεί να είχε (και εξακολουθεί να έχει) δύναμη, αλλά η περιορισμένη δύναμή του ως πλάσμα θα ήταν ανεπαρκής για μια επιτυχημένη εξέγερση εναντίον του Δημιουργού του. Τότε γιατί να ρισκάρουμε τα πάντα για να προσπαθήσουμε να πετύχουμε μια αδύνατη νίκη; Θα πίστευα ότι ένας πανούργος άγγελος θα έπρεπε να είχε συνειδητοποιήσει τα όριά του σε έναν αγώνα ενάντια στην παντογνωσία και την παντοδυναμία και να σταματήσει την εξέγερσή του. Γιατί λοιπόν δεν το έκανε αυτό; Αυτή η ερώτηση με απασχολεί εδώ και χρόνια. Αυτό που με βοήθησε ήταν η συνειδητοποίηση ότι ακριβώς όπως εμείς, έτσι και ο Εωσφόρος θα μπορούσε να είχε καταλήξει στο συμπέρασμα ότι ο Θεός ήταν ο παντοδύναμος Δημιουργός του με βάση την πίστη. Εγώ δηλώνω. Η Βίβλος συνδέει την εμφάνιση των αγγέλων με την πρώτη εβδομάδα της δημιουργίας. Το είδαμε στον Ησαΐα 14 παραπάνω, αλλά αυτό είναι συνεπές σε όλη τη Βίβλο. Για παράδειγμα, ένα απόσπασμα δημιουργίας στο βιβλίο του Ιώβ μας λέει:

​

Και ο Κύριος απάντησε στον Ιώβ από την καταιγίδα και είπε: Πού ήσουν όταν ίδρυσα τη γη; Πες μου αν είσαι τόσο έξυπνος! …όταν τα αστέρια του πρωινού με επαίνεσαν μαζί και όλοι οι γιοι του Θεού χάρηκαν; (Ιώβ 38:1-7)

​

Φανταστείτε τον Εωσφόρο να δημιουργείται κάποια στιγμή κατά τη διάρκεια της Εβδομάδας Δημιουργίας και να αποκτά συνείδηση (για πρώτη φορά) κάπου στον κόσμο. Το μόνο που ξέρει είναι ότι τώρα υπάρχει και έχει αυτογνωσία και ότι υπάρχει επίσης ένα άλλο ον που ισχυρίζεται ότι δημιούργησε αυτόν και τον κόσμο. Αλλά πώς ξέρει ο Lucifer ότι αυτός ο ισχυρισμός είναι αλήθεια; Ίσως αυτός ο υποτιθέμενος δημιουργός εμφανίστηκε λίγο πριν από τον Εωσφόρο στον Κόσμο. Και επειδή αυτός ο «Δημιουργός» βγήκε στη σκηνή νωρίτερα, ας πούμε έτσι, είναι (ίσως) πιο ισχυρός και γνώστης από αυτόν (ο Λούσιφερ) - αλλά και πάλι ίσως όχι. Μήπως και ο ίδιος και ο υποτιθέμενος δημιουργός του άρχισαν να υπάρχουν; Το μόνο που μπορούσε να κάνει ο Εωσφόρος ήταν να δεχτεί τον λόγο του Θεού σε αυτόν ότι τον είχε δημιουργήσει και ότι ο ίδιος ο Θεός ήταν αιώνιος και άπειρος. Μέσα στην περηφάνια του επέλεξε να πιστέψει τη φαντασίωση που είχε δημιουργήσει στο μυαλό του.

​

Θα μπορούσε κανείς να σκεφτεί ότι θα ήταν φανταστικό ότι ο Εωσφόρος μπορούσε να πιστέψει ότι αυτός και ο Θεός (καθώς και οι άλλοι άγγελοι) εμφανίστηκαν ταυτόχρονα. Αλλά αυτή είναι η ίδια βασική ιδέα πίσω από τη νεότερη και υψηλότερη (σκέψη) της σύγχρονης κοσμολογίας. Υπήρχε μια κοσμική κίνηση του τίποτα - και μετά, από αυτή την κίνηση, το σύμπαν δημιουργήθηκε. Αυτή είναι η ουσία της σύγχρονης αθεϊστικής κοσμολογικής εικασίας. Βασικά όλοι, από τον Εωσφόρο μέχρι τον Ρίτσαρντ Ντόκινς και τον Στίβεν Χόκινγκς, εσείς και εγώ πρέπει να αποφασίσουμε με πίστη εάν το σύμπαν είναι κλειστό ή αν δημιουργήθηκε από έναν Δημιουργό και υποστηρίζεται από αυτόν.

​

Με άλλα λόγια, το να βλέπεις δεν είναι να πιστεύεις. Ο Εωσφόρος θα μπορούσε να είχε δει τον Θεό και να είχε συνομιλίες μαζί του. Ακόμα κι έτσι, θα έπρεπε να το είχε αποδεχτεί, πιστεύοντας ότι ο Θεός τον είχε δημιουργήσει. Πολλοί μου λένε ότι αν ο Θεός εμφανιζόταν μόνο σε αυτούς, θα πίστευαν. Αλλά σε όλη τη Βίβλο πολλοί άνθρωποι έχουν δει και ακούσει τον Θεό - αυτό δεν ήταν ποτέ το πρόβλημα. Μάλλον, η ουσία του θέματος ήταν αν θα αποδεχόντουσαν και θα εμπιστευόντουσαν τον λόγο Του για τον εαυτό τους (τον Θεό) και για αυτούς. Ξεκινώντας από τον Αδάμ και την Εύα, μέχρι τον Κάιν και τον Άβελ, τον Νώε και τους Αιγύπτιους στο πρώτο Πάσχα, μέχρι τους Ισραηλίτες που διέσχισαν την Ερυθρά Θάλασσα και μέχρι εκείνους που είδαν τα θαύματα του Ιησού - γιατί κανένας από αυτούς δεν οδήγησε σε εμπιστοσύνη το «βλέποντας». Η πτώση του Εωσφόρου είναι συνεπής με αυτό.

​

Τι κάνει ο διάβολος σήμερα;

Ο Θεός λοιπόν δεν δημιούργησε έναν «κακό διάβολο», αλλά δημιούργησε ένα ισχυρό και έξυπνο αγγελικό ον που, μέσω της υπερηφάνειας του, προκάλεσε μια εξέγερση εναντίον του Θεού και έτσι διεφθαρμένη (χωρίς να χάσει την αρχική του δόξα). Εσύ και εγώ, και όλη η ανθρωπότητα, έχουμε γίνει μέρος του πεδίου μάχης αυτής της αντιπαράθεσης μεταξύ του Θεού και του «αντίπαλου» του (του διαβόλου). Από την πλευρά του διαβόλου, δεν είναι η στρατηγική του να κυκλοφορεί με τρομακτικές μαύρες μανδύες όπως οι «Black Riders» στην ταινία του Άρχοντα των Δαχτυλιδιών και να μας ρίχνει κακές κατάρες. Αντίθετα, με τη συνεχή του λαμπρότητα, μας αναζητά από τη σωτηρία που ο Θεός από την αρχή του χρόνου by Αβραάμ and Moses ανακοινώθηκε και στη συνέχεια πραγματοποιήθηκε μέσω του θανάτου και της ανάστασης του Ιησού για να εξαπατήσει. Όπως λέει η Βίβλος:

​

 "Γιατί ο ίδιος, ο Σατανάς, μεταμφιέζεται σε άγγελο φωτός. Επομένως, δεν είναι σπουδαίο αν και οι δούλοι του μεταμφιέζονται σε λειτουργούς δικαιοσύνης. (Β Κορινθίους 11:14-15)

​

Επειδή ο Σατανάς και οι υπηρέτες του μπορούν να μεταμφιεστούν σε «φως», εξαπατούμε πολύ πιο εύκολα. Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο η προσωπική κατανόηση του ευαγγελίου είναι τόσο κρίσιμη.